Jak możemy przeczytać na facebookowym profilu Zespołu Szkół nr 1 im. ppor. Emilii Gierczak w Górze Kalwarii, Instytut Pamięci Narodowej wspólnie z Muzeum Getta Warszawskiego, przy wsparciu lokalnych samorządów, tworzy projekt mający na celu upowszechnianie wiedzy na temat życia, walki i zagłady polskich Żydów.

Akcja społeczno-edukacyjna polega na upamiętnianiu ofiar Holocaustu w miejscowościach na terenie województwa mazowieckiego, w których zlokalizowane były getta.

Getto w Górze Kalwarii powstało na początku 1940 r. Miało charakter otwarty – nie wybudowano ogrodzenia separującego je od pozostałej części miasta. 15 stycznia 1940 r. Niemcy powołali Radę Żydowską (Judenrat). Utworzono również służbę porządkową. Żydzi byli wyznaczani do wykonywania prac przymusowych. Warunki życia w getcie z czasem stały się bardzo trudne, tym bardziej że oprócz Żydów mieszkających przed wojną w Górze Kalwarii, w mieście znaleźli się również uchodźcy i przesiedleńcy z innych miejscowości, m.in. z Gostynina, Sierpca, a także z terenów wcielonych do Rzeszy - Łodzi, Pabianic, Włocławka i Kalisza.

W końcu lutego 1941 r. władze niemieckie zarządziły przesiedlenie. Około 3 tysiące Żydów z Góry Kalwarii trafiło do getta warszawskiego. Wielu, skrajnie wycieńczonych, wkrótce zmarło tam z głodu i chorób. Pozostali – podzielili los Żydów zamkniętych w getcie warszawskim: latem 1942 r. zostali deportowani do obozu zagłady w Treblince. Przeżyli jedynie nieliczni.